Adwent: Tradycja, Świece i Radosne Oczekiwanie na Boże Narodzenie

Adwent, rozpoczynający się w niedzielę w Kościele katolickim, to okres przygotowań do Bożego Narodzenia. Wierni uczestniczą w porannych mszach roratach, niosąc lampiony, oraz biorą udział w rekolekcjach. Nazwa adwent pochodzi od łacińskiego słowa "adventus", oznaczającego przyjście. W starożytnym Rzymie oznaczało to przyjazd cezara, a w chrześcijaństwie odnosi się do przyjścia Chrystusa jako człowieka i sędziego. Pierwsze wzmianki o przygotowaniach do świąt pochodzą z 380 roku z Hiszpanii, gdzie synod w Saragossie zachęcał wiernych do modlitw od połowy grudnia do Epifanii 6 stycznia.

Tradycja dotycząca adwentu różniła się w różnych regionach. W Galii, od V wieku, biskup Perpetuus wprowadził posty w ramach przygotowań do świąt. W Rzymie, od VI wieku, adwent miał charakter liturgiczny, bez praktyk pokutnych. Papież Grzegorz Wielki ujednolicił zalecenia liturgiczne, ustalając cztery niedziele adwentu. W Polsce początkowo obchodzono pięć niedziel adwentowych. Adwent przypomina o ostatecznym przyjściu Chrystusa, a w ostatnim tygodniu wierni przygotowują się na obchody Bożego Narodzenia. Od kilkunastu lat adwent jest również czasem radosnego oczekiwania, co przekłada się na zniesienie zakazu hucznych zabaw.

W Adwencie, poza niedzielami, odprawiane są roraty poświęcone Matce Bożej, z lampionami symbolizującymi czuwanie. Historia bractwa roratniego z XIX wieku w Warszawie pokazuje, jak sprzedawali świece dla wsparcia ubogich. Wieniec adwentowy z czterema świecami, początkowo stosowany w rodzinach ewangelickich, zyskał popularność w katolickich rodzinach od lat 20. XX wieku. Wieńce są częścią dekoracji ołtarzy, przypominając o upływie czasu. Adwent rozpoczyna nowy rok liturgiczny i duszpasterski w Polsce. W ramach akcji Caritas Polska rozprowadza 2 miliony świec, a dochód z ich sprzedaży wspiera dzieci z ubogich rodzin. Akcję wspierają prezydent Andrzej Duda i jego małżonka.