Natalia Kukulska odkrywa „Dobrostan” w nowej płycie pełnej refleksji

Natalia Kukulska, znana piosenkarka i kompozytorka, wydała swoją 14. solową płytę pt. „Dobrostan”, która jest osobistą refleksją nad drogą do samoakceptacji, pracy nad relacjami oraz sztuką odpuszczania. Artystka przyznaje, że jej utwory mają terapeutyczny wydźwięk, a najbardziej ceni sobie to, że słuchacze odnajdują w nich własne doświadczenia i emocje. Kukulska przyznaje, że jest perfekcjonistką, co często wpływa na jej styl pracy i relacje zawodowe. Mimo tego, nauczyła się ufać swojemu zespołowi, co pozwala jej na większą elastyczność i pewien stopień odpuszczenia kontroli. W życiu prywatnym również stara się rozwiązywać niedopowiedzenia w relacjach, co jest jej drogą do duchowego spokoju.

Płyta „Dobrostan” to dla Natalii próba zdefiniowania tej koncepcji, która jest dla niej celem. Chociaż proces ten bywa pełen różnych emocji, nie tylko tych pozytywnych. W pracy nad muzyką Kukulska stara się unikać rutyny, zarówno pod względem twórczym, jak i w występach live. Eksperymentuje z różnymi stylami i współpracuje z różnymi artystami, co wzbogaca jej artystyczne poszukiwania. Nawet przy tworzeniu mniej komercyjnych utworów, takich jak singiel „Jenga”, Natalia stawia na artystyczną wartość, nie dbając o radiowy potencjał. Dzięki swojej karierze, Kukulska czerpie radość z twórczej wolności, nie czując potrzeby, by udowadniać swoje miejsce na scenie muzycznej.

Wychowując troje dzieci, Kukulska dba o bliskie relacje rodzinne, często czerpiąc inspiracje z własnych doświadczeń. Chociaż stara się unikać bycia nadopiekuńczą matką, pozostaje czujna na rozwój swoich dzieci. Na scenie muzycznej artystka unika porównań z innymi, skupiając się na autentyczności i przekazie swoich utworów. „Dobrostan” oddaje jej osobisty rozwój oraz różnorodne doświadczenia życiowe, a dzięki zaufaniu swojej publiczności, Kukulska może tworzyć muzykę na własnych warunkach, odnosząc sukcesy bez konieczności gonitwy za trendami. Rozważne podejście do kariery i życia pozwala jej łączyć intensywne życie zawodowe z prywatnym, bez zaniedbywania którejkolwiek z jego sfer.