Nowa definicja otyłości: Precyzyjniejsze diagnozy i lepsze leczenie

Nowa definicja otyłości, omawiana na łamach "The Lancet Diabetes & Endocrinology", może znacznie poprawić metody leczenia tej choroby. Aktualna definicja Światowej Organizacji Zdrowia opisuje otyłość jako nadmiar tkanki tłuszczowej negatywnie wpływający na zdrowie. Podstawową miarą oceny jest wskaźnik masy ciała (BMI), który jednak nie zawsze precyzyjnie oddaje stan zdrowia pacjenta. Może być mylący, ponieważ nie rozróżnia nadmiaru tkanki tłuszczowej od masy mięśniowej. Ponadto, pomiary takie jak obwód talii czy skany rentgenowskie nie dają pełnego obrazu ze względu na różnorodność organizmów i potencjalny wpływ genetyki, pochodzenia etnicznego, czy stylu życia.

Profesor Francesco Rubino z King’s College London proponuje nowe podejście, które dzieli otyłość na przedkliniczną i kliniczną. Otyłość kliniczna wiąże się z objawami zdrowotnymi, podczas gdy przedkliniczna jedynie zwiększa ryzyko ich wystąpienia. To podejście ma analogię do stanów przedcukrzycowych, które są markerem zwiększonego ryzyka, ale nie implikują jeszcze pełnoobjawowej cukrzycy. Leczenie pacjentów mogłoby być bardziej dostosowane do ich indywidualnych potrzeb, opierając się nie tylko na BMI, ale też na dokładniejszej ocenie tkanki tłuszczowej, objawach klinicznych i badaniach krwi stanowiących obraz zdrowia organów wewnętrznych.

Zmiany te mogłyby również pomóc w walce z negatywnym postrzeganiem otyłości, pokazując ją jako chorobę wynikającą z wielu czynników, a nie tylko wyborów stylu życia. Już 76 organizacji na świecie zatwierdziło takie podejście, sugerując, że wprowadzenie nowych definicji może być kluczowe w ułatwieniu lepszego zarządzania chorobą i zmniejszeniu stygmatyzacji osób zmagających się z tym problemem.