Cafe
Święto Miłosierdzia Bożego: Od wizji Faustyny do kanonizacji
Zanurz się w fascynującą podróż odkrywając, jak wizje siostry Faustyny Kowalskiej przyczyniły się do ustanowienia Święta Miłosierdzia Bożego. Poznaj rolę, jaką odegrał w tym procesie Jan Paweł II oraz jak kult Miłosierdzia Bożego zdobył globalne znaczenie i duchową moc.
Od 2000 roku, w Kościele katolickim pierwsza niedziela po Wielkanocy jest uważana za Święto Miłosierdzia Bożego. Inicjatywa ta została zainspirowana przez objawienia Jezusa opisane przez siostrę Faustynę Kowalską w jej „Dzienniczku”. Jako zakonnica Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie, zapisała w 1931 roku, że święto to ma być szczególnym darem dla grzeszników. Pomimo początkowych ograniczeń wprowadzonych przez kościelne oficja w latach 50., kult Miłosierdzia Bożego stopniowo zyskał na popularności.
Pierwsze nabożeństwa odbyły się w Polsce m.in. w kościele św. Floriana w Warszawie. Na czele duchowego odrodzenia stali Pacyfik Włodarczyk i Karol Wojtyła, który rozpoczął proces beatyfikacyjny s. Faustyny, a także zlecił nowe wydanie jej „Dzienniczka”. W 1993 roku Faustyna Kowalska została beatyfikowana, a w 2000 kanonizowana, co dodatkowo wzmocniło kult Miłosierdzia Bożego. Papież Jan Paweł II podczas kanonizacji oficjalnie wprowadził Święto Miłosierdzia Bożego do kalendarza liturgicznego.
Z kultem związany jest znany obraz Jezusa Miłosiernego z hasłem „Jezu, ufam Tobie”, stworzony najpierw przez Eugeniusza Kazimirowskiego, a potem stał się powszechnie rozpoznawalny dzięki malarstwu Adolfa Hyły. Z orędziem miłosierdzia łączy się Godzina Miłosierdzia oraz Koronka do Miłosierdzia Bożego – modlitwa podyktowana przez Jezusa według wizji siostry Faustyny. Jan Paweł II podczas swojej ostatniej pielgrzymki do Polski zawierzył Miłosierdziu Bożemu nie tylko losy świata, ale również każdego człowieka, podkreślając jego znaczenie dla pokoju i szczęścia.