Cafe
Ukraina i Polska: Ograniczenia i potencjał w atakach dalekiego zasięgu
Pomimo wysiłków w modernizacji i wsparciu przez Zachód, Ukraina staje przed wyzwaniami związanymi z ograniczonymi możliwościami przeprowadzania ataków na duże odległości. Tymczasem Polska wzmacnia swoje zdolności bojowe, rozwijając technologie uderzeń dalekiego zasięgu i uczestnicząc w międzynarodowych projektach wojskowych. To dynamiczna transformacja w obliczu rosnących napięć w Europie.
Ukraińcy, mimo sprzętu przekazanego przez Zachód, mają ograniczone możliwości ataków na duże odległości. Zdołano im dostarczyć amerykańskie pociski ATACMS oraz francusko-brytyjskie SCALP-EG, ale te możliwości są ograniczone przez malejącą liczbę samolotów Su-24. Ukraina planuje modernizację dostarczonych samolotów Mirage 2000-5F, aby mogły one przenosić nowe typy pocisków. SCALP-EG to zaawansowane pociski manewrujące, ale ich liczba jest ograniczona, co uniemożliwia strategiczne zadanie strat Rosji. ATACMS, posiadające różnorodne wersje, dostępne są w ograniczonych ilościach i zasięgu, co również stanowi przeszkodę. Dostępność jedynie fragmentu zaawansowanej technologii NATO ogranicza Ukraińcom możliwość prowadzenia strategicznych ataków.
Polska rozwija własne zdolności uderzeń dalekiego zasięgu, dysponując m.in. pociskami AGM-158 JASSM. Samoloty F-16 i przyszłe F-35 są przystosowane do ich używania, umożliwiając precyzyjne ataki bez narażania się na ostrzał obrony przeciwlotniczej. Polska uczestniczy w pracach nad europejskimi pociskami o zasięgu ponad 500 km, wspólnie z innymi krajami NATO. USA po wycofaniu się z traktatu INF odbudowują zdolności militarne, w tym rozwój jednostek MDTF w Europie, które mają prowadzić rozpoznanie na duże dystanse. Plany obejmują także stacjonowanie w Europie lądowej wersji pocisków Tomahawk i rozwój pocisków hipersonicznych, co pozwoli na skuteczne ataki na kluczowe cele w przypadku konfliktu.